Katarzyna Ochman, "NAUCZANIE ŁACINY. IMMERSJA CZY GRAMATYKA?" (Języki obce w szkole, nr 2014/04)
"Język łaciński przez półtora tysiąca lat nauczany był metodami, które dziś uchodzą za najnowocześniejsze. W XVIII wieku zrezygnowano z nich na rzecz metody gramatyczno-tłumaczeniowej. Jak do tego doszło? Czy nie czas wrócić do korzeni?
Gdy zapytamy przeciętnie wykształconą osobę o język łaciński, najczęściej odpowie ona, że był to język starożytnych Rzymian. Niekiedy nasz rozmówca przypomni sobie również, że łaciny używano w średniowieczu, oraz że jest to oficjalny język Kościoła katolickiego. To oczywiście prawda, ale wiemy dobrze, że to nie wszystko, co się da powiedzieć o łacinie. Aby to unaocznić, warto posłużyć się pewnymi danymi statystycznymi, które niekiedy wywołują zaskoczenie nawet wśród filologów klasycznych. Są one też najlepszą chyba odpowiedzią na pytanie: po co w ogóle łacina?, które warto sobie postawić, zanim przejdziemy dalej. [...]"
Cały tekst dostępny na stronie czasopisma "Języki obce w szkole".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz